U zadnjih nekoliko godina u Hercegovini je zasađen značajan broj sadnica masline u različitim mikroklimatskim uvjetima i na različitim položajima. Zasađene su na nekoliko tipova tala od crvenice, smeđe karbonatnih tla te na kamenom usitnjenom supstratu, te na nagnutim terenima na kojima prevladava rendzina na laporu ili smeđe tlo u kojima je dominatna glina. U profilu, teren je nagnut od 40 do 50 posto, okrenut je prema jugu, što je i povoljno za uzgoj maslina kao i drugih voćarskih kultura. Ovakvih terena, koji se protežu od Čapljine prema Ljubuškom i dalje, ima preko 500 ha i podloga su za sadnju navedenih kultura. Vjerovatnost za izmrzavanje je mala, jedino ekstremno niske temperature, kakve su bile 1956. ili 1985. godine, predstavljale bi opasnost.
Dva načina
Dva načina pripreme terena za sadnju maslina koje u zadnje vrijeme uočavamo su ova:
Prije sadnje teren je potpuno prekopan bagerom na dubinu od 80 – 100 cm. Prije toga drvenaste kulture su otpilane samo na nekadašnjim suhozidima, a ostali su panjevi od raslinja. Teren je samo očišćen od drvenastih kultura, tj. otpilane su i uklonjene – spaljene, kameni suhozidi su također ostali
Za koji se od ova dva načina odlučiti i koji je bolji za uzgoj maslina svakako ovisi o financijskoj mogućnosti maslinara.
Prednosti prvog načina pripreme terena, tj. prekopavanja cijele površine bagerom su: brži razvoj maslina, odnosno maslina prije dolazi na rod; lakša borba protiv korova i olakšana berba zbog ravnijeg terena.
Nedostaci su veća opasnost od erozije i ispiranje hranjiva.
Drugi način pripreme terena zahtijeva potpuno čišćenje terena od drvenastih kultura i korova te tokom ljeta iskop, po mogućnosti bagerom, odgovarajućih jama za buduću sadnju maslina. Rupe bi trebale biti što većeg promjera, a dubine do 1 metar. Međutim, dosta maslina je posađeno u jame koje su iskopane ručno i one su neadekvatne i iskopane su u zimskom periodu te se pojavljuje efekt bunara – ležanje suvišne vode koja je prisutna tokom zime na ovakvim terenima. Maslina ne trpi suvišnu vodu oko korijena te u ovom slučaju dolazi do zastoja u rastu ili ugibanja.
Oni koji su na ovaj način posadili maslinu iskopali su rupe odgovarajućih dimenzija ručno ili strojno, drenažom su riješili višak oborinskih voda i takvi maslinici ne zaostaju u rastu.
Ulomak iz novog broja časopisa Maslinar
